Bad Romeo (Starcrossed #1)

Bad Romeo (Starcrossed #1)

ชื่อเรื่อง : Bad Romeo (Starcrossed #1)

ผู้แต่ง : Leisa Rayven

ประเภท : Romance, New adult

สำนักพิมพ์ : St. Martin’s Griffin

เรื่องย่อ

            When Cassie Taylor met Ethan Holt at acting school, sparks flew. She was the good girl actress. He was the bad boy about campus. But one fated casting choice for Romeo and Juliet changed it all. Like the characters they were playing, Cassie and Ethan's romance seemed destined. Until he broke her heart and betrayed her trust. Now the A-list heartthrob is back in her life and turning her world around. One touch at a time.

Cast as romantic leads once again, they're forced to confront raw memories of the heartbreaking lows and pulse-pounding highs of their secret college affair. But they'll also discover that people who rub each other the wrong way often make the best sparks

เมื่อแรกพบอีธาน แคสซี่เป็นผู้หญิงที่เรียบร้อยอยู่ในกรอบของพ่อแม่ ไม่สูบบุหรี่หรือดื่มเหล้า ส่วนอีธานก็เป็นแบดบอยตัวพ่อ และอีธานก็กีดกันแคสซี่ทุกทางเพื่อไม่ให้เธอเข้ามาอยู่ในชีวิตของเขาได้ แต่ด้วยโชคชะตาทำให้ทั้งคู่ต้องมาเล่นละครด้วยกันกับบท โรมิโอกับจูเลียต

เนื้อเรื่องจะตัดกลับไปกลับมาระหว่างปัจจุบันกับอดีต โดยมันจะเริ่มต้นให้เรารับรู้ว่าทั้งสองคนจบลงไม่สวยนัก แต่ด้วยเหตุบางประการทำให้ทั้งคู่ได้กลับมาเล่นละครด้วยกันอีกครั้ง และครั้งอีธานก็พยายามที่จะกลับเข้าไปในชีวิตแคสซี่อีกรอบ ในอดีตก็เล่าว่าทั้งคู่นั้นรักกันได้อย่างไร แน่นอนว่าเราต้องไปอ่านต่อในเล่ม 2    

หลังจากพักหนังสือแนวโรแมนติก หวานใสไปนานพอสมควร ก็ได้เวลามาจับหนังสือแนวนี้อีกครั้ง หลังจากคิดอยู่นานว่าจะอ่านเรื่องอะไรดี หวยก็มาออกที่เรื่องนี้ พอเริ่มอ่านไปได้สักพักก็พบว่ามันดีกว่าที่คิด ถึงขั้นดีมากสำหรับเรา ใครที่เบื่อแนวแจ่มใส หัวใจสี่ดวง เรื่องที่คือคำตอบที่ดี สำหรับนิยายรัก มันอยู่กึ่งกลางระหว่างรักวัยใสกับรักผู้ใหญ่ได้พอดี ถึงมันจะดูเพ้อฝันไปบ้างแต่ก็ไม่ได้เกินขอบเขตอะไร

อีธานเป็นแบดบอยที่ไม่ได้แบดสุด ชีวิตของพระเอกก็ดูจะมีปัญหาแค่เรื่องครอบครัวและเรื่องผู้หญิง จากใจของเรา คือเรื่องแค่นี้มันไม่สมเหตุสมผลที่จะให้พระเอกกลายเป็นคนแบบนี้ได้ สำหรับเราอีธานถือเป็นตัวละครที่ดูเบาที่สุดในเรื่องแล้ว แต่ส่วนนี้ออกไปถือเป็นตัวละครที่มีเสน่ห์ ยิ่งอีธานและแคสซี่อยู่ด้วยกันฉากนั้นจะกลายเป็นฉากที่ลืมไม่ลงจริง เคมีของคนนี้เข้ากันสุดๆ ด้วยเรื่องทั้งหมดจะเล่าผ่านตัวนางเอกทำให้เราเห็นการพร่ำเพ้อของนางเอกต่ออีธาน นั้นทำให้เราหวนนึกไปถึงตอนที่มีความรักอย่างแน่นอน แต่อย่าได้ลืมว่านี้เป็นนิยายฝรั่ง ฉะนั้นการมีฉาก 18+ บ้างถือเป็นเรื่องปกติ

ใครที่มองหานิยายรัก ฟินจิกหมอน นิยายเรื่องถือเป็นคำตอบที่ดีอีกหนึ่งเล่ม

4/5 สำหรับเล่มนี้ 

   

Read More

หญิงสาวแห่งเถ้าและกำยาน (Daughter of Smoke & Bone #1)

หญิงสาวแห่งเถ้าและกำยาน (Daughter of Smoke & Bone #1)

ชื่อเรื่อง : หญิงสาวแห่งเถ้าและกำยาน (Daughter of Smoke & Bone)

ผู้แต่ง : Laini Taylor

ผู้แปล : พรรษพร ชโลธร

ประเภท : แฟนตาซี โรแมนติก

สำนักพิมพ์ : แพรวสำนักพิมพ์

เรื่องย่อ

ขอแนะนำให้รู้จักกับ คารูว์ เธอเป็นเด็กสาวอายุสิบเจ็ดผู้มีผมสีฟ้าแต่กำเนิด เป็นนักเรียนโรงเรียนศิลปะแห่งกรุงปราก สมุดสเก็ตช์ของเธอเต็มไปด้วยภาพสัตว์ประหลาดต่างๆ นานา เธอมักหายตัวไปทำธุระอันลึกลับเสมอ เธอเป็นใครน่ะหรือ...คำถามนั้นหลอกหลอนเธอมาตลอด และเธอกำลังจะได้รู้คำตอบ
เมื่อเกิดรอยมือสีดำบนประตูตามที่ต่างๆ ทั่วโลก เมื่อชายมีปีกรูปงามปรากฏกายต่อหน้าเธอ...จ้องมองเธอด้วยดวงตาสีเพลิงอันแผดเผา ความลับกำลังจะถูกเปิดเผย ความรักกำลังจะก่อตัว โลกของเธอจะเปลี่ยนไปตลอดกาล

หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือเล่มแรกของชุด มหาสงครามสองพิภพ ในส่วนของครึ่งแรกของเล่มจะเป็นการปูเรื่องไปสู่สงครามระหว่างไคเมร่ากับเซราฟิน นี้เป็นนิยายที่ให้ความรู้สึกเท่มากๆ สำหรับเรา ทั้งตัวละครและก็เรื่องราว (ไม่นับเรื่องความรักของคู่พระนาง) เราชอบตัวละครคารูว์มาก ทั้งผมสีฟ้า และก็รอบสักตามตัว ภาพที่อยู่ในหัวนี้คือเท่มากๆ ยังมีประเด็นในเรื่องฟันกับคำอธิษฐาน  และความขัดแย้งระหว่าง ไคเมร่ากับเซราฟิน ซึ่งสะท้อนกับสังคมของเราได้ดีมากๆ นอกจากนั้นหนังสือยังเล่าเรื่องราวและเหตุผลของทั้งสองฝ่าย ถือว่าเป็นหนังสือที่ครบรส 

ส่วนนี้อาจมีเปิดเผยเนื้อหาในเล่ม

ความขัดแย้งของสองเผ่าพันธุ์นั้นเริ่มมาจากการรุกรานของเซราฟิน เพื่อขยายอำนาจและความเจริญให้กับเผ่าพันธุ์อื่นๆ ด้วยความที่คิดว่าตัวนั้นสูงค่ากว่าไคเมร่าจึงทำให้เกิดความเหลื่อมล้ำ ทำให้ไคเมร่าลุกขึ้นมาต่อต้านจนกลายเป็นสงครามที่ไม่จบสิ้น ด้วยความที่นิยายนั้นเล่าเหตุผลทั้งสองฝ่ายทำให้รู้สึกว่าไม่มีใครผิดใครถูก เพราะเล่มนี้เป็นเพียงเล่มแรก มันจึงเป็นเพียงเล่มที่ปูทางไปสู่สงครามครั้งใหญ่ในเล่มถัดไป

“Have you ever asked yourself, do monsters make war, or does war make monsters?”  

ในส่วนของฟันกับคำอธิษฐาน นั้นบอกเราได้ว่าในโลกนี้ไม่มีอะไรที่ได้มาฟรี ในโลกของนิยายเล่มนี้การใช้เวทมนตร์นั้นจำเป็นต้องแลกกับความเจ็บปวด นางเอกจึงถูกสอนไม่ให้ใช้คำอธิษฐานพร่ำเพื่อ เธอจึงเรียนรู้ที่จะความหวังให้เป็นพลัง นั้นทำให้เธอหวังจะสร้างโลกใหม่ที่ไร้ซึ่งสงคราม 

“Hope can be a powerful force. Maybe there's no actual magic in it, but when you know what you hope for most and hold it like a light within you, you can make things happen, almost like magic.” 

ในส่วนโรแมนติกของเรื่องนี้ เราเฉยๆ รู้สึกประเด็นสงครามน่าสนใจกว่า แต่โมเม้นระหว่างคารูว์และอาคีวาก็น่ารักเหมือนกัน ชอบมากกว่าแมดริกัลกับอาคีวา อ่านแล้วทำให้นึกถึงโรมีโอกับจูเรียต แต่โดยส่วนตัวไม่ได้ชอบตัวละครอาคีวาเท่าไหร่ รู้สึกไม่ค่อยดึงดูดเท่าซูส (เพื่อนของคารูว์) หวังว่าจะได้เห็นมุมต่างๆ ของอาคีวามากกว่านี้ในเล่ม 2 แต่ในภาพรวมก็ถือว่าเป็นนิยายที่สนุกวางไม่ลงเลยทีเดียว 

Read More

He is Superman in ours real life.

การจากไปของพ่อ

นี้เป็นการเขียนบันทึกความรู้สึกที่เกิดขึ้นตั้งวันที่ 13 -14 ตุลาคม 2559

      ความรู้สึกที่เกิดขึ้น ณ ขณะที่เขียนบันทึกนี้ ยังอยู่อยู่ในอารมณ์ที่ยากจะบรรยาย เราพยายามทำให้ตัวเองรู้สึกดีขึ้นด้วยความจำเป็นและควรจะเป็น เรารู้ว่าการจากไปเป็นเรื่องธรรมดาของโลกใบนี้ สิ่งที่แน่นอนที่สุดนั้นคือการเปลี่ยนแปลง หลังจากทราบข่าว การจากไปของพ่อหลวง เราโพสในเฟสบุ๊คว่า "เสียใจกับการจากไป พร้อมตั้งรับการเปลี่ยนแปลง" ผ่านข้ามคืนแห่งการศูนย์เสียไป มันทำให้เรารู้ว่าเรายังไม่พร้อมสำหรับการเปลี่ยนแปลงครั้งนี้เท่าไหร่นัก และไม่รู้เลยว่าเราจะพร้อมเมื่อไหร่ ทุกอย่างที่เราคุ้นเคยกำลังหายไปอย่างรวดเร็ว ด้วยความจำใจ...

    

    เราไม่เคยมองท่านเป็นเทพ หรือเป็นสิ่งที่จับต้องไม่ได้ คำสอนของท่าน สิ่งที่ท่านทำ คือสิ่งยืนยันว่าท่านเป็นมนุษย์ธรรมดาคนหนึ่งที่รักแผ่นดินผืนนี้และประชาชนที่อาศัยอยู่เท่านั้น สำหรับเราท่านคือซุปเปอร์แมนในชีวิตจริง เป็นฮีโร่ที่ช่วยเหลือคนที่ทุกข์ยาก แม้ท่านจะไม่ได้มีพลังพิเศษ บินไม่ได้ ยกของหนักเป็นตันๆ ไม่ได้ แต่ท่านได้ช่วยเหลือผู้คนไว้มากมาย

    เราได้แต่สงสัยว่าท่านเคยได้พักผ่อนจริงๆ ไหม? 

    เราแค่เรียนว่าละ ไม่กี่ชั่วโมงยังรู้สึกเหนื่อยเลย แล้วท่านทำงานทุกวันไม่เคยหยุด แม้แต่วันที่ท่านประชวร ท่านยังทรงงาน มันคงจะดีกว่านี้หากตอนนี้ เราเห็นท่านอยู่กับหมาแมว ปลูกต้นไม้ เหมือนคนแก่ที่เราเห็นทั่วไป เราหวังอย่างยิ่งว่าท่านจะได้พักผ่อนด้วยกายาของท่าน ไม่ใช่ได้พักผ่อนหลังจำใจต้องละร่างกายนี้ไป 

    สิ่งที่เรากังวลตามมาคือ ประเทศไทยหลังจากที่ไม่มีพ่อแล้วจะเป็นอย่างไร

    เราเป็นคนหนึ่งที่ไม่เคยคิดอยากไปตั้งตัวนอกพื้นแผ่นดินนี้เลย มีหลายคนบอกว่าประเทศไทยน่าอยู่น้อยลง แต่เรากลับคิดว่า ประเทศไทยยังน่าอยู่เหมือนเดิม เพียงแต่เราเองที่ทำให้พื้นแผ่นดินนี้น่าอยู่น้อยลง ประกอบกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนยิ่งทำให้เรารู้สึกไม่อยากละทิ้งแผ่นดินเกิดนี้ ท่านใช้ทั้งชีวิตของท่านเพื่อพื้นดินนี้ แล้วเราล่ะ? จะทิ้งประเทศนี้เพื่อสิ่งที่เจริญกว่าจริงหรือ? ทำไมเราไม่พัฒนาให้ที่นี้ดีขึ้นกว่าเดิม ให้เป็นในแบบที่เราอยากให้มันเป็นล่ะ มันทำให้เรานึกถึงคำพูดประโยคหนึ่งในหนังสือ เพอร์ซีย์ แจ็นสัน กับ ปริศนาเขาวงกต

ถ้าคิดจะตามหาเทพแพน จงรับจิตวิญาญาณแห่งเทพแพนไป สร้างสรรค์ธรรมชาติขึ้นใหม่ ทีละเล็กทีละน้อย ทุกๆ คนในทุกๆ มุมโลก

     ต่อจากนี้สิ่งที่เราทำได้คือน้อมรับคำสอนของพ่อและทำตามสิ่งที่พ่อสอน นั้นคือวิธีการละลึกถึงท่านได้ดีที่สุดเท่าที่เราคิดได้ตอนนี้ และเราคิดว่าคงไม่มีวิธีใดที่จะดีไปกว่านี้อีกแล้ว

     เมื่อฮีโร่ที่ปกป้องผู้คนจากไป จึงเป็นหน้าที่ของเราเองที่ต้องปกป้องและดูแลตัวเอง ก้าวแรกของการเปลี่ยนแปลงมักยากเสมอ แต่เราเชื่ออย่างสุดหัวใจว่าประเทศไทยในวันข้างหน้านั้นจะเข้มแข็งและแข็งแรง ตามที่พ่อเคยหวังไว้

    นี้คือความรู้สึกทั้งหมดของเราตอนนี้หลังจากผ่านการคิดและทบทวนมากแล้ว แต่ถึงกระนั้นมันยังคงยุ่งเหยิงอยู่ดี และหวังอย่างยิ่งว่าจะก้าวผ่านความเศร้าเสียใจไปได้อย่างรวดเร็วเพื่อให้แผ่นดินกลับมาายิ้มได้อีกครั้ง

บันทึกความรู้สึก

14:57 14/10/2559

Read More

Bloodhound (Cinderella #1)

Bloodhound (Cinderella #1)

ชื่อเรื่อง Bloodhound (Cinderella #1)

ผู้แต่ง รถขนมปังกรอบ/BiscuitBus

ประเภท : สืบสวน

สำนักพิมพ์ : สามสิบบุ๊ค

เรื่องย่อ

ชีวิตของเธอสงบสุขดี แม้จะไม่เหมือนคนอื่นในวัยเดียวกัน แต่ก็ไม่เคยคิดว่ามันยากและรันทด ไม่เคยเอาชีวิตตัวเองไปเปรียบเป็นนิยาย ยิ่งคำว่า "เทพนิยาย" ยิ่งห่างไกล ตื่นขึ้นมาแต่ละวันก็แค่เอาชีวิตให้รอด ทำงาน ดิ้นรนอยู่ในโลกแห่งเงามืด ในฐานะ "หมาไน"

แต่ใครจะรู้ วันหนึ่ง ... เรื่องเหลือเชื่อเหมือนเทพนิยายก็หล่นลงมาอยู่ในชีวิตอย่างไม่ทันรู้เนื้อรู้ตัวมันไม่ได้สวยหรูงดงามเหมือนในนิทาน แต่มันกลับนำพาตัวเธอให้เดินเข้าสู่เส้นทางอันตรายยิ่งกว่าครั้งไหนๆทั้งชีวิตสงบสุข ถูกพลิกผันไปในชั่วข้ามคืนเดียว แค่เพราะ ชายคนหนึ่งกับคำว่า "แต่งงาน"

                เรื่องเป็นเรื่องราวของเด็กสาววัย 16 ปี ที่ทำงานผิดกฎหมาย ในฐานะ หมาไน (ลักพาตัว หาข่าวสาร) จนกระทั้งมาพบกับ เนธาน แวนดิแคมป์ ชีวิตของเธอก็เปลี่ยนไปด้วยการจดทะเบียนสมรสแบบไม่ได้ตั้งใจ โชคไม่ได้เข้าข้างเธอเลย เมื่อมาแต่งงานกับตระกูลแวนดิแคมป์ กฎตายตัวคือห้ามหย่า ซ้ำร้ายกว่านั้น พ่อของ เนธาน คือ อีธาน แวนดิแคมป์ มาเฟียแพนตากอน  สั่งให้เลิกอาชีพหมาในอย่างเด็ดขาด เรื่องมันยังไม่จบง่ายขนาดนั้น เมื่องานเก่ายังไม่ปิดจ๊อบ เธอก็จำเป็นต้องกลับไปสานต่อให้จบ

                สิ่งหนึ่งที่เราชอบในเรื่องเลยคือหักมุม

                เรื่องเปิดมาด้วยการเล่าความเป็นมาของนางเอก ทำให้เรารู้สึกว่านางเอกเก่งมาก เมื่อมาเจอพระเอกเราคิดว่ายังไงก็รอด ตามระเบียบแต่เปล่า สุดท้ายนางเอกก็ถูกจับล่ามโซ่อยู่ในตระกูลแวนดิแคมป์ คือเราชอบตรงนี้ที่ไม่ใช่นางเอกเก่งเกินคน ให้เรารู้สึกว่า เหนือฟ้ายังมีฟ้า ซึ่งมันหายากมากในนิยายแนวๆ นี้ (ส่วนใหญ่พระเอก นางเอกจะเก่งเว่อร์ๆ) ส่วนของพระเอก เราก็ชอบอีก มันแตกต่างจากเรื่องอื่น (ส่วนใหญ่ชอบให้พระเอกมีนิสัยเย็นชา) ดูเป็นคนชอบเข้าสังคม มีรอยยิ้มค้าขาย แต่เหมือนมีกำแพงบางกันอยู่ตลอดเวลา เหมือนอยู่ใกล้แต่อยู่ไกล

                มาถึงจุดหักมุมแรกในเรื่อง ด้วยความโกรธทำให้นางเอกเสียคนที่รักไป แต่นางเอกก็ไม่ได้จมอยู่ในความเศร้านานขนาดนั้น เหมือนในจุดนี้ทำให้นางเอกโตขึ้นและด้วยความที่นางเอกโตขึ้นมาในสังคมที่ไม่ดีนักเลยทำให้นางทำใจได้เร็ว ในจุดหักมุมที่สอง เรารู้สึกว่านางเอกตัดสินใจได้ดี ไม่ได้เชื่อคำพูดเกี่ยวกับพระเอกทั้งหมด ส่วนนี้เองที่จะถูกเฉลยในเล่มถัดไป ว่าความสัมพันธ์ของนางเอกและพระเอกจะเดินไปทางไหนต่อ

                เราคิดว่าเรื่องดำเนินไปได้ดีมีเหตุผล อ่านแล้วไม่ได้รู้สึกเหมือนนางเอกเก่งเว่อร์หรือมีหน้าที่อันหนักอึ้งที่ต้องแบก การกระทำของตัวละครในเรื่องก็สมเหตุสมผล  

                สำหรับใครที่กำลังมองหานิยายเล่มใหม่ เรื่องนี้ก็คุ้มค่าสำหรับการซื้อเก็บแน่นอน 

Read More

Me Before You︱หนังรักที่ไม่ใช่หนังรัก

Me Before You

Director : Thea Sharrock

Writers : Jojo Moyes (screenplay), Jojo Moyes (novel)

Stars : Emilia Clarke, Sam Claflin

เรื่องย่อ

เรื่องราวการโคจรมาพบกันของ ลูอิซ่า คลาร์ก สาวสดใส มองโลกในแง่ดี วัย 26 ปี จากแถบชานเมืองของอังกฤษ ที่กำลังตกงานและมองหางานใหม่ กับ วิล เทรย์นอร์  เศรษฐีหนุ่ม วัย 31 ปี ผู้ป่วยเป็นอัมพาตมา 2 ปี หลังประสบอุบัติเหตุจนกระดูกสันหลังได้รับบาดเจ็บ โลกที่ต่างไปจากเดิมของเขา ทำให้เวลาที่เหลืออยู่ไม่มากของเขาเป็นเพียงวันเวลาที่แสนน่าเบื่อ

จนเมื่อ คลาร์ก สาวน้อยสุดเปิ่นของเรา ได้มารับหน้าที่ผู้ดูแลสาวแก่ วิล โลกใบเดิมที่แสนน่าเบื่อของเขาก็ค่อยๆ เปลี่ยนไป เมื่อ คลาร์ก คือสาวน้อยที่เข้ามาเติมเต็มรอยยิ้ม และทำให้ วิล กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง พร้อมกับมอความหวังที่อยากจะมีชีวิตอยู่อย่างคุ้มค่าต่อไป

บทความนี้เป็นเพียงความรู้สึกของเราหลังดูหนังจบเท่านั้น อาจมีการเปิดเผยเนื้อหาในหนัง 

“Push yourself. Don't Settle. Just live well. Just LIVE.”  

― Jojo Moyes, Me Before You

            สำหรับเราเรื่องนี้ทำให้นึกถึง the fault in our stars แต่บรรยากาศมันค่อนข้างต่าง (จังหวะในเรื่องนี้คล้ายๆ เลยนะ) พูดถึงเนื้อเรื่องเราคิดว่ามันให้อะไรกับเรามากกว่าความรัก

            ความรักระหว่างนางเอกกับแฟน คบกันมา 7 ปี มันฟังดูดีนะ แต่ทำไมสุดท้ายแล้วนางเอกถึงเลือกพระเอกมากกว่าคนที่คบกันมา 7  ปีละ?

             ในความคิดเราคือแฟนของนาง แพทริค เห็นแต่ความฝันของตัว ความสำเร็จของตัว นั้นก็ไม่ใช่ว่าแพทริคไม่รักลูนะ มันก็ต้องรักนั้นแหละ แต่แพทริคมองเห็นแต่ทางของตัวเอง ไม่เคยเห็นทางของลู เหมือนลูเป็นฝ่ายวิ่งไล่ตามแพทริค ในขณะที่วิลกลับสนับสนุนให้ลูได้ทำนู้นทำนี้ ทำสิ่งใหม่ๆ ให้วิ่งตามความฝันของตัวเอง ก็ไม่แปลกที่ลูจะเลือกวิลมากกว่า เราคิดว่าความสัมพันธ์ที่ดีมันต้องเคารพความฝันและเป้าหมายของกันและกัน สนับสนุนกันและกัน ไม่ใช่ให้ฝ่ายใดฝ่ายนึงคอยพลักดันอยู่ฝ่ายเดียว

            ความรักระหว่างนางเอกกับพระเอก แค่รักก็เพียงพอต่อการมีชีวิตแล้วเหรอ?

            การมีชีวิตนั้นมันสวยงามและมีคุณค่า นั้นคือสิ่งที่ลูอยากให้วิลรับรู้ โดยการพาวิลออกไปข้างนอก ไปดูแข่งม้า ไปดูคอนเสิร์ต ไปเที่ยว แต่สิ่งเหล่านั้นกลับมาเติมเต็มชีวิตของนางเอกแทน

            ขณะที่วิล พระเอกผู้ตายด้าน เริ่มกลับมายินดีกับชีวิตที่เหลืออันน้อยนิดอีกครั้ง แต่นั้นเพียงพอต่อการมีชีวิตต่อหรือ? สำหรับเรา เราเห็นด้วยกับการตัดสินใจของวิลนะ ความรักมันไม่สามารถรั้งเราไว้ได้ วิลสัมผัสการใช้ชีวิตอย่างเต็มที่มาแล้ว ได้เดทกับสาวสวย ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน ได้เที่ยวอย่างสุดเหวี่ยง สุดท้ายแล้วเขาต้องมีชีวิตอยู่เพียงเผื่อรัก? คงเป็นไปไม่ได้ ในความรู้สึกของวิล ตอนนี้มันใช่ตัวตนของเขาอีกต่อไป เพราะทุกครั้งที่เขามองย้อนกลับไปถึงช่วงเวลาเหล่านั้นมันทำให้เขาเจ็บปวด

            กลับมาที่ตัวนางเอก แน่นอนว่าพอรู้ว่าตัวเองนั้นไม่สามารถเปลี่ยนใจวิลได้ ก็เสียใจรู้สึกว่าวิลนั้นเห็นแก่ตัว แต่สุดท้ายก็ลูก็ตัดสินใจเดินทางไปเพื่อบอกลาวิล ในส่วนนี้หนังทำให้เรารู้ว่าความสัมพันธ์ที่ดีนั้นควรเคารพการตัดสินใจของกันแหละกัน ถึงบางครั้งมันจะเจ็บปวดแต่มันก็จบอย่างสวยงาม  

“I will never, ever regret the things I've done. Because most days, all you have are places in your memory that you can go to.” ― Jojo Moyes, Me Before You

            สุดท้ายแล้วคนที่มาบอกเราว่าควรใช้ชีวิตให้เต็มที่นะ เติมเต็มความฝันของตัวเถอะ คือวิล  และแน่นอนนางก็น้อมรับคำของวิล

            Me Before you สำหรับเรามันคือหนังการใช้ชีวิตมากกว่าหนังรัก หนังทำให้เราย้อนกลับมาคิดว่าเราใช้ชีวิตนี้คุ่มค่ารึยัง?

ปล. เพื่อนบอกว่าหนังเรื่องนี้มีแต่คนเห็นแก่ตัว และเราก็เห็นด้วย แต่ส่วนใหญ่ตัวเป็นการเห็นแก่ตัวแบบรับได้นะ

Read More